Πουλιά

Το πρόβλημα της παρουσίας των πουλιών σε πάρα πολλές αστικές περιοχές, λόγω και της απουσίας φυσικών εχθρών, τείνει να πάρει διαστάσεις πραγματικής μάστιγας. Αστικές περιοχές της χώρας μας καθώς και μεγάλες πόλεις της Ευρώπης αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα που τις ωθούν στο να αναλάβουν δράση. Σε σχετική βιβλιογραφία τα περιστέρια συνήθως κατατάσσονται στα “αστικά παράσιτα”, μαζί με τους αρουραίους και τις κατσαρίδες, με αποτέλεσμα να έχουν αποκτήσει και το προσωνύμιο “φτερωτοί αρουραίοι”. Φωλιάζουν σε οποιοδήποτε χώρο μπορεί να τους προσφέρει καταφύγιο και πρόσβαση σε νερό και τροφή και η απομάκρυνσή τους, εφ’ όσον εγκατασταθούν, είναι ιδιαίτερα δύσκολη.

Δημόσια Υγεία

Τα προβλήματα που δημιουργούν με την παρουσία τους σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τις μεγάλες συγκεντρώσεις τους και είναι:

• Υποβάθμιση των περιοχών εγκατάστασής τους, αφού τα περιττώματά τους δημιουργούν αρνητική εικόνα (βρωμιάς, εγκατάλειψης και δυσοσμίας). Επίσης, ο θόρυβος που κάνουν είναι για πολλούς ανθρώπους ιδιαίτερα ενοχλητικός.
• Καταστροφές κτιρίων, μνημείων κ.λ.π., λόγω της έντονα διαβρωτικής όξινης δράσης των περιττωμάτων τους. Πρεβάζια παραθύρων, μπαλκόνια, σκεπές και σασί των αυτοκινήτων είναι τα πιο συνηθισμένα «θύματα».
• Αυξημένο κόστος συντήρησης, επισκευής και καθαρισμού για ιδιωτικές και δημόσιες ιδιοκτησίες το οποίο ανέρχεται σε χιλιάδες ευρώ ετησίως. Σε αυτό θα πρέπει να συνυπολογίσουμε την αυξημένη χρήση χημικών απορρυπαντικών καθώς και τη σπατάλη νερού που προκαλείται από την προσπάθεια καθαρισμού τους.
• Μετάδοση σοβαρών ασθενειών στον άνθρωπο. Παθογόνοι μικροοργανισμοί οι οποίοι ενδημούν στα περιττώματα των πτηνών και στη σκόνη που παράγεται από αυτά, υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες στον άνθρωπο, και ειδικότερα σε ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες όπως μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι και άτομα με ευπαθές ανοσοποιητικό σύστημα (π.χ. ιστοπλάσμωση, ορνίθωση, αλλεργίες, εγκεφαλίτιδες κ.ά.). Η παρουσία των πουλιών σε συστήματα εξαερισμού επιτρέπει μέσω αυτών τη διασπορά των παθογόνων μικροοργανισμών και στο εσωτερικό των κτιρίων.
• Φορείς επιβλαβών αρθρόποδων. Τα πουλιά φιλοξενούν στο σώμα τους πλήθος παρασίτων, όπως κοριοί, ψύλλοι, ψείρες, ακάρεα κ.ά., τα οποία μεταφέρονται στα κτίρια και στους χώρους όπου αυτά αναπαύονται και φωλιάζουν.
• Πρόκληση ατυχημάτων. Τα περιττώματα των πουλιών δημιουργούν γλιστερές επιφάνειες σε πεζοδρόμια και πλατείες που είναι επικίνδυνη για τους περαστικούς. Επίσης, τα τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις σύγκρουσης αεροπλάνων με πουλιά ή και προσρόφησης πουλιών σε κινητήρες αεροπλάνων.
  
  Τρόποι Διαχείρισης
  
  Μέτρα Απώθησης: Πρέπει να λαμβάνονται σε χώρους όπου συχνάζουν ή φωλιάζουν τα πουλιά (πρεβάζια παραθύρων, καμινάδες, σωλήνες απορροής υδάτων, σκέπαστρα κ.λ.π.). Τα πιο διαδεδομένα είναι τα δίχτυα, συστήματα παλλομένων συρμάτων, πλαστικές ή μεταλλικές ακίδες, μεταλλικά σπιράλ, ηλεκτρικές ράγες χαμηλής τάσης και απωθητικά τζελ.
  
  Μέτρα Απομάκρυνσης: Πρέπει να λαμβάνονται κατά των των πουλιών που ήδη έχουν εγκατασταθεί σε κάποιο χώρο. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται συσκευές με υπερήχους, κραυγές αρπακτικών πουλιών, ομοιώματα αρπακτικών πουλιών ή σκιάχτρα. Ακόμα, η φυσική παρουσία γερακιών είναι ένας περιβαλλοντικά φιλικός τρόπος απομάκρυνσής τους που έχει δοκιμαστεί με επιτυχία σε συγκεκριμένους χώρους όπως αεροδρόμια ή αρχαιολογικούς χώρους.
  
  Μέτρα Υγιεινής: Τα μέτρα αυτά σχετίζονται με τον περιορισμό των δυνατοτήτων των πουλιών για εύρεση τροφής, νερού και στέγης και είναι η καλύτερη αποκομιδή των σκουπιδιών, η αυστηρότερη τήρηση κανόνων καθαριότητας (μη απόρριψη τροφίμων σε ανοιχτούς χώρους), καθαρισμός/σφράγισμα εγκαταλελειμμένων κτιρίων, καταστροφή φωλιών, απομάκρυνση αυγών, απαγόρευση ταΐσματος κ.λ.π.
  
  Παρατηρήσεις
  
  Οι τρόποι διαχείρισης που τελικά θα επιλεγούν για κάποιο χώρο πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις:
  
  Να είναι ακίνδυνοι για τα πουλιά. Η χρήση δηλητηρίων ή ο πυροβολισμός τους είναι παράνομα στις περισσότερες περιοχές και δεν συνίστανται καθώς μπορεί να πληγούν και μη επιβλαβή είδη.
  
  Να προσφέρουν διακριτικότητα και να μην επεμβαίνουν στην αισθητική των χώρων.
  
  Να είναι αποτελεσματικοί ανάλογα με το μέγεθος της προσβολής.
  
  Να απαιτούν όσο το δυνατόν μικρότερη συντήρηση.